طراحی و راه اندازی آزمون الایزا غیر مستقیم به منظور تشخیص عفونت ویروس اپشتن-بار بر اساس آنتی ژن gp125 کپسید ویروس

زمینه و هدف: ویروس اپشتن-بار از خانواده هرپس ویروس ها، بوسیله تماس مستقیم با ترشحات عفونی منتقل می شود. در طی عفونت، آنتی بادی هایی از کلاس IgG و IgM علیه آنتی ژن کپسید ویروسی تولید می شوند که در تعیین وضعیت عفونت نقش دارند. هدف از این مطالعه طراحی و راه اندازی آزمون الایزا برای تشخیص آنتی بادی های IgG و IgM علیه آنتی ژن کپسید ویروس اپشتن-بار بود. روش بررسی: در این مطالعه تحقیقی-تولیدی، آزمون الایزا با استفاده از آنتی ژن کپسید ویروسی (gp125) بمنظور تشخیص آنتی بادی های IgG و IgM اختصاصی ویروس اپشتن-بار طراحی و راه اندازی شد. سپس 101 نمونه سرمی با آزمون الایزا IgM (26نمونه مثبت و 75 نمونه منفی) و 105 نمونه سرمی با آزمون الایزا IgG (98 نمونه مثبت و 7 نمونه منفی) طراحی شده مورد آزمایش قرار گرفتند و جهت بررسی ویژگی، 24 نمونه سرمی بیماران غیر منونوکلئوز عفونی استفاده گردید. نتایج حاصل با آزمون ایمنوفلورسنس (IFA) و کیت تجاری الایزا اکوئی پار-ایتالیا (Equipar Diagnostics -Italy) مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون مک نمار استفاده گردید. یافته ها: حساسیت نسبی، ویژگی نسبی و میزان همخوانی آزمون الایزا IgM و آزمون الایزا IgG طراحی شده در مقایسه با کیت تجاری به ترتیب برابر 3/92%، 96% و 95% - 6/96%، 9/88% و 95% بود. آزمون الایزا طراحی شدهIgG زمانی که با آزمون IFA مقایسه گردید. به ترتیب دارای حساسیت، ویژگی و میزان همخوانی 97%، 100% و 1/97% و ارزش اخباری مثبت 100% بود. نتیجه گیری: ماهیت آنتی ژن پوشش داده شده نقش مهمی در افزایش حساسیت و ویژگی دارد به عبارتی زمانی که در آزمون الایزا از آنتی ژن اصلی استفاده گردد آزمون ویژگی بالایی دارد (الایزا طراحی شده) اما زمانی که از آنتی ژن سنتتیک (کیت تجاری اکوئی پار-ایتالیا) استفاده گردد حساسیت آزمون بالا می رود لذا پیشنهاد می شود بمنظور افزایش حساسیت و ویژگی آزمون مخلوطی از هر دو آنتی ژن در طراحی الایزا مورد استفاده قرار گیرد.